CO2-ren bahiketa, klima-aldaketa arintzeko estrategia

Abstract

Gero eta arreta gehiago eskaintzen ari zaio klima-aldaketari. Gizakion jardueraren eraginez Lurraren tenperatura igotzen ari da. Berotegi-efektuko gasen artean karbono dioxidoa (CO2) ugariena da, eta energia-iturri fosilen errekuntzan du jato- rri antropogeniko nagusia. CO2-ak denbora luzez irauten du atmosferan, eta ondorioz, beharrezkoa da haren isurketak murriztea. Helburu hori betetzeko, karbono dioxidoaren bahiketa- eta biltegiratze-teknologia (CCS teknologia) erabil daiteke. Horretan, lehenengo pausoa, ekoitzitako CO2-a bahitzea da, atmosferara isuri aurretik. Ondoren, garraiatu eta formazio geologikoetan (akuifero gazi sakonetan, edota petrolio- edo gas-gordailuetan) biltegiratzen da. CCS teknologiak erregai fosilen erabilera jarraitua ahalbidetzen du, CO2-aren atmosferarako isurketak murrizten dituen bitartean. Hala ere, baditu zenbait arazo, hala nola, inbertsio ekonomiko eta energia-beharrizan handiak, epe luzerako biltegiratzea iraunkorra dela egiaztatu beharra, biztanleriaren erresistentzia, eta biltegiratzeko lekuen falta herrialde batzuetan.; Climate change has aroused great interest in the last decades, since human activity is raising Earth’s temperature. Among the greenhouse gases, carbon dioxide (CO2) is the most abundant, and has in the combustion of fossil energy sources its prevailing anthropogenic origin. CO2 lasts for long periods of time in the atmosphere, and therefore, limiting its emissions is a major objective. In light of this perspective, carbon dioxide capture and storage (CCS) technology can be used. For this purp ose, the produced CO2 needs to be captured before dumping it to the atmosphere, and then transported and stored in geological formations (deep saline aquifers, depleted oil and gas reservoirs). CCS technologies enable the continued use of fossil fuels while reducing CO2 emissions into the atmosphere. However, this technology has some drawbacks such as: high investment costs and energy requirements, long term permanent storage needs to be verified, population’s reluctance, and scarcity of storage sites in some countries.