Zein nolako erizaintza-interbentzioak lagundu dezakete bularreko minbizidun emakumeen bizi-kalitatean?

Abstract

Marko teorikoa eta justifikazioa: Bularreko minbizia, gaur egun, intzidentzia altuenetariko lokalizazioa izaten jarraitzen du, emakumezkoetan nagusitzen den minbizia izanik. Gaixotasunaren ibilbidean zehar, emakumeek fase ezberdinak esperimentatzen dituzte, hauen garapena bizitza baldintzatuz. Era berean, bizipen horrek, bakoitzaren bizi-kalitatean eragina izan dezake, kasu askotan, euskarri emozionalaren falta agerian utziz. Aldaketa eta bizipen hauek onartzeko zein aurrera eramateko, erizaintza-interbentzioak lagungarriak direla frogatu da, hauek lantzearen garrantzia erakustearekin batera. Helburu orokorra: Bularreko minbizia duten emakumezkoen bizi-kalitatea bermatzeko lagungarri izan daitezkeen erizaintza-interbentzioak aztertzea. Metodologia: Literaturaren berrikusketa kritikoa burutu da Medline, Cochrane, PsycInfo, Cinahl eta Cuiden datu-baseetan eta European Journal of Cancer Care, European Journal of Oncology Nursing, Journal of Clinical Nursing, Cancer Nursing eta Psycho-Oncology aldizkarietan bilaketak eginez. Barneratze-irizpide bezala hurrengoak erabili ziren: bularreko minbizia zuten eta minbiziaren edozein faseetan zeuden 18 gorako emakumeak; erizaintza-interbentzioak eta hauen bizitza-kalitatearekiko eraginkortasuna aztertzen zuten artikuluak; full text-ean azken 10 urteetan argitaratutako gaztelaniaz eta ingelesezko artikuluak; errebisio sistematikoak, metanalisiak eta literaturaren errebisioak. Emaitzak eta eztabaida: Guztira 15 artikulu hautetsi ziren eta 4 interbentzio-mota nagusi topatu ziren: “Nurse-Led interventions”, “Patient Navigation Interventions”, “Specialized Oncology Nurse Interventions” eta “Health Belief Model Interventions”. Aurkitutako artikuluek erakutsi zuten, interbentzio mota hauek, bizi-kalitatea eta zenbait azpi-dimentsio, hala nola, funtzionaltasun emozionala, fisikoa eta soziala eta fatiga, mina, insomnioa eta besoetako zein bularretako bezalako sintomatologiaren hobekuntzak bermatzeaz gain, pazienteen ibilbidea eramangarriagoa egin zutela, prozesuaren barne sentiaraziz. Ondorioak: Bularreko minbizidun emakumeentzat bideratutako erizaintza-interbentzio gehienak, paziente hauen bizi-kalitate orokorra zein bigarren mailako ondorioak edota funtzionaltasun fisikoa, soziala eta emozionala bezalako azpi-dimentsioak hobetzeko edo gutxienez bermatzeko eraginkorrak direla frogatu den arren, oraindik ere ikerketa falta handia dagoela egiaztatu da, zainketa espezializatu hauetaz arduratzen den erizain-rolaren sistematizazio edota protokolizazioaren hutsunea somatuz.