Erizainaren esku-hartzea paziente suizidaren aurrean

Abstract

Sarrera: Munduko Osasun Erakundeko (OME) datuen arabera urtean munduan 700.000 pertsonek egiten dute bere buruaz beste. Osasun publikoko arazoa da suizidioaren fenomenoa eta argi dago erizainaren papera oso garrantzitsua dela kontuan izanik erizaina maila asistentzial guztietan dagoen figura dela. Erizainak suizidioaren prebentzioa eta honek beragan hartzen dituen zainketak emateko prest egon behar du. Helburua: Suizidioaren arrisku, babes eta faktore bizkortzaileak deskribatu, arrisku suizida duen pazientearen ebaluazioa zehaztu eta gaur egun suizidioaren aurrean dauden erizaintza esku-hartze ezberdinak aztertzea, lehen arreta maila eta larrialdi mailan. Metodologia: errebisio bibliografikoa burutu da PIO egituratik abiatuz, hainbat osasun arloko datu-base erabili dira; Pubmed, Biblioteca Virtual en Salud (BVS), DialNet eta CUIDEN. Bestalde, gaiaren inguruko hainbat web-orrialde kontsultatu dira: OME, Fundación Española para la Prevención del Suicidio (FSME), Zero Suicide Institutoa, Suicide Prevention Resource Center (SPRC) eta Osakidetza. Emaitzak: Suizidioa prebenitzeko ezinbestekoa da suizidio-arriskuaren faktoreak identifikatu eta arrisku horiek arintzea esku-hartzeen bidez. Gainera, arrisku suizida duen pazientearen ebaluazioa egitea oso beharrezkoa da, horretarako bi tresna egonik: eskalen erabilera eta elkarrizketa klinikoa. Lehen arreta mailako osasun profesionalak suizidioaren arrisku maila baloratuko du (baxua, erdikoa eta altua) eta horren araberako esku-hartzea eta deribazioa egingo da. Larrialditako unitatean, osasun profesionalak erosotasuna eta lasaitasuna eskaini beharko dio pazienteari, bere segurtasuna ziurtatuz, eta pazientea bakarrik ez utziz. Eztabaida: Aztertutako literatura guztiak bat egiten du suizidioa osasun publikoko arazoa denaren ideiarekin. Bestalde, beharrezkoa da arrisku-faktore tipikoez gain, gaur egunerako zehatzagoak direnak aztertzea, batez ere gazteen artean. Aztertutako protokolo eta gidetan suizidioaren ebaluaziorako eskalen erabileran eta deribazioetan kontraesanak daude, baita arrisku-maila zehazteko garaian ere. Ondorioak: Suizidioaren arrisku-faktore nagusia nahasmendu mental bat izatea eta aurretiko saiakerak dira. Suizidioaren prebentzioa eta esku-hartzea egiteko beharrezkoa da jarraibide bateratu bat egotea. Horretarako, Espainian ezinbestekoa da suizidioren prebentziorako Plan Estrategiko Nazional bat sortzea