Neuroinflamazioa Parkinson gaixotasunaren agerpenean eta progresioan
Fecha
2024Autor
Atxa, Ainhoa
Zubelzu, Maider
Bidgood, Raphaelle
Morera Herreras, Teresa
Murueta-Goyena Larrañaga, Ane
Metadatos
Mostrar el registro completo del ítem
Ekaia 46 : 167-181 (2024)
Resumen
Parkinson’s disease (PD) is the most common motor neurodegenerative disorder and to this day, no curative treatment is available. Patients manifest motor symptoms such as resting tremors, muscular rigidity, bradykinesia and postural instability. PD is characterised by a progressive loss of dopaminergic neurons in the substantia nigra pars compacta, causing nigrostriatal pathway dysfunction. Cellular and molecular mechanisms involved in this neuronal death have been described, but the disease pathogenesis is still not fully understood. The main neuropathological characteristic of PD is the presence of Lewy bodies in the brain, mostly composed of α-synuclein protein. For many years, glial cells were considered as mere neuronal support, but recent evidence has revealed their essential roles in brain structure and function. Activated microglia and astrocytes are classified into M1 and A1 proinflammatory and M2 and A2 anti-inflammatory phenotypes. Although exact mechanisms between neuroinflammation and neurodegeneration are unknown, neuroinflammation has been suggested to play a key role. Human studies showed that neuroinflammation is closely related to the onset and progression of PD. Postmortem studies in brains of PD patients have demonstrated glial cell activation, and animal models presented signs of neuroinflammation. Animal models generated by injecting preformed α-synuclein fibrils into the brain best reproduced the pathological findings of PD. Current evidence indicates that neuroinflammation may be an early event in PD pathogenesis, with a peripheral origin. Evidence of peripheral inflammation in PD could lead to α-synuclein accumulation and neuronal degeneration. Early intervention against inflammation may be a useful strategy to prevent or delay PD.; Parkinson gaixotasuna nahasmendu motor neurodegeneratibo ohikoena da, eta, gaur egun, ez dago gaixotasuna sendatzeko gai den tratamendurik. Bradikinesia, atsedenaldiko dardara, muskuluen zurruntasuna eta jarrera-ezegonkortasuna dira sintoma motor ohikoenak. Substantia nigra pars compactako neurona dopaminergikoen galera progresiboa gertatzen da, bide nigroestriatalaren funtzio desegokia eraginez. Neuronen heriotzan parte hartzen duten hainbat mekanismo zelular eta molekular deskribatu dira, baina oraindik ez da gaixotasunaren patogenesia guztiz ezagutzen. Parkinson gaixotasunaren ezaugarri neuropatologiko nagusia da garunean Lewy gorputzen presentzia, eta horiek gehienbat α-sinukleina proteinaz osatuta daude. Urte luzez, glia-zelulak neuronen euskarri hutsa zirela uste zen arren, hainbat funtzio betetzen dituztela baieztatu da, eta ezinbestekoak dira garunaren egitura eta funtzio egokia bermatzeko. Aktibatutako mikrogliak eta astrozitoek, hurrenez hurren M1 eta A1 fenotipo proinflamatorioa edo M2 eta A2 fenotipo antiinflamatorioa hartu dezakete. Neuroinflamazioaren eta neuroendekapenaren erlazioaren arteko mekanismo zehatzak ezagutzen ez diren arren, neuroinflamazioak funtsezko papera izan dezakeela iradoki da. Gizakietan egindako ikerketek iradokitzen dute neuroinflamazioa Parkinson gaixotasunaren agerpenarekin eta garapenarekin irmoki lotuta dagoela. Postmortem garunetan eta animalia-ereduetan egindako ikerketek, glia-zelulen aktibazioa erakutsi dute. Animalia-ereduak erabakigarriak dira estrategia terapeutiko neurobabesleak garatzeko. Egun, α-sinukleinaren aldez aurretik sortutako zuntzak garunean injektatuz sortzen diren animalia-ereduek errepikatzen dituzte hobekien gaixotasunaren aurkikuntza patologikoak. Gaur egungo ebidentzien arabera, neuroinflamazioa gertaera goiztiarra izan daitekeela uste da Parkinson gaixotasunaren patogenesian, eta baliteke horren sorrera periferiako immunitate-sistemaren eraldaketaren ondorioz gertatzea. Parkinsonean hantura periferikoaren ebidentziak daude, eta baliteke horren eraginez gertatzea garuneko α-sinukleinaren metaketa eta neuronen endekapena. Hori horrela, hanturaren aurkako esku-hartze goiztiarra estrategia baliagarria izan daiteke Parkinson gaixotasuna saihestu edo atzeratzeko.