Show simple item record

dc.contributor.authorCalvo Palomares, Ricardo
dc.contributor.authorRodríguez del Pino, Juan Antonio
dc.date.accessioned2020-06-26T11:54:27Z
dc.date.available2020-06-26T11:54:27Z
dc.date.issued2014
dc.identifier.citationLan harremanak (30) : 71-93 (2014)
dc.identifier.issn1575-7048
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10810/44578
dc.description.abstractAuditoriaren erabilerak erakundeetan, giza baliabideen kudeaketarako tresna gisa, ziurgabetasuna besterik ez du sortu bere eraginkortasunarengan. 2012an Valentziako Unibertsitateko Soziologia eta Gizarte Antropologia sailak hasitako ikerketa batek errealitate hori berretsi du eta agerian jarri du egungo erakundeek kontrol, analisi, ikasketa edo ikerkuntza barne prozesuei auditoria prozesu deitzeko dituzten erresistentziak. Ikerketak azaltzen dituen zailtasunen artetik batek bereziki deitu du gure arreta: noiz baiezta dezakegu erakunde baten gaineko auditoria egiten ari garela? Hori aztertu, ikasi edo ikertzen dugun bakoitzean? Zein betekizun behar ditu analisi, ikerketa edo ikerkuntza prozesu batek auditoria prozesua bihurtzeko? Artikulu honek auditoria bat egiten ari garela baieztatu ahal izateko elementuen -betekizunen- analisia egiten du.; The manner in which the audit has been developed as a tool for management of human resources in organizations has sown the real utility of uncertainty that this could have. An investigation initiated in 2012 in the Department of Sociology and Social Anthropology at the University of Valencia, ratified this reality, showing the resistance organizations today have to call their internal control processes, analysis, study or research and audit processes. Among the difficulties that we offer studio, one strikes us in a special way: when can we say that we are auditing an organization? Always we analyze, we study or investigate it? What requirements become a process of analysis, study or research in an audit? This article focuses on analyzing the elements, requirements - which allow reasonably assert that we are developing an audit.; La manera en que se ha desarrollado la auditoría como herramienta de gestión de los recursos humanos en las organizaciones ha sembrado de incertidumbre la utilidad real que esta podría tener. Una investigación iniciada en 2012 en el departamento de Sociología y Antropología Social de la Universitat de València, ratifica esta realidad, poniendo de manifiesto las resistencias que tienen las organizaciones actuales para llamar a sus procesos internos de control, de análisis, de estudio o de investigación como procesos de auditoría. Entre las dificultades que nos oferta el estudio, uno nos llama la atención de manera especial: ¿cuándo podemos afirmar que estamos auditando una organización? ¿Siempre que analicemos, estudiemos o investiguemos la misma? ¿Qué requisitos convierten un proceso de análisis, estudio o investigación en un proceso de auditoría? El presente artículo se centra en analizar los elementos -requisitos- que permiten afirmar razonadamente que estamos desarrollando una auditoría.
dc.language.isospa
dc.publisherServicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.titleLa auditoria sociolaboral: una herramienta por descubrir (y utilizar)
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.holder© 2014, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

  • (2014) Número 30
    Udal Ekonomiko-Administratibo Auzitegien IX. Topaketa;;IX encuentro de tribunales económico-administrativos municipales

Show simple item record