| dc.contributor.author | Mínguez Gabiña, Pablo  | |
| dc.date.accessioned | 2020-01-17T17:17:21Z | |
| dc.date.available | 2020-01-17T17:17:21Z | |
| dc.date.issued | 2000 | |
| dc.identifier.citation | Ekaia 13 : 29-36 (2000) | |
| dc.identifier.issn | 0214-9001 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/10810/38663 | |
| dc.description.abstract | Titanioa taula periodikoaren 22. elementua da. Haren dentsitatea 4.51 g/cm3 da, haren urtze-tenperatura 1.660 °C eta haren atomo-konfi- gurazioa [Ar]3d24s2. Giro-tenperaturan hcp egitura hexagonala du eta ha- ren sare-konstantea 2.95 A da. Titanioa unibertsoan zehar oso kopuru handietan bananduta dago eta lurrazalean, izarretan eta meteoritoetan aurki dezakegu. Gure planetan tita- nioa oso ugaria da. Hala ere, haren erauzketa ez da batere merkea. Ilme- nita (hematita (Fe2O3) zeinean titanioak burdinaren kopuruaren erdia ordezkatu du), titanomagnetita (magnetita (Fe3O4) zeinean titanioak bur- dinaren kopuruaren herena ordezkatu du) eta errutilo (TiO2) mineraletan titanioa erauzteko iturriak lor ditzakegu. Lurrazalean dagoen titanioaren kontzentrazioa %0.6koa da eta kopuruari dagokionez, metal estruktura- len artean laugarrena da (aluminio, burdina eta magnesioaren atzetik). Kromoa baino hogei bider ugariagoa da, nikela baino hogeita hamar bi- der ugariagoa, kobrea baino hirurogei bider ugariagoa, wolframioa baino ehun bider ugariagoa eta molibdenoa baino seiehun bider ugariagoa. | |
| dc.language.iso | eus | |
| dc.publisher | Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.title | Titanioa, Guggenheim museoa eraikitzeko erabili zenetik, ezagunagoa dugun materiala | |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/article | |
| dc.rights.holder | © 2000, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua | |
Back