Betizu behi arrazaren karakterizazio genealogiko eta genomikoa

Abstract

The ultimate goal of this research work is to contribute to the knowledge of the native, very rustic and endangered cattle breed in the Basque Country called Betizu. A genetic analysis has been carried out on a representative sample of individuals that was genotyped with the chip Axiom™ Bovine Genotyping v3. The aim of this analysis was to detect possible subpopulations within the herd, as well as to study the degree of consanguinity present in the population. Considering that it is an endangered breed, inbreeding was not excessively high, obtaining an average of 13.4%. Three different subpopulations were detected that coincided with the main Betizus populations that have repopulated the current cattle population. The kinship was determined by calculating the matrix of genomic relations and the capacity of the molecular information to reveal kinships that were genealogically unknown was verified. The results of this analysis provided relevant information for decision making in the conservation program of the breed, since it allows to design a mating strategy to avoid inbreeding depression.; Ikerketa lan honen bidez, Euskal Herrikoa, hemengoa den eta galtzeko zorian dagoen betizu behi-arraza erdi basatiaren ezaguera handitu nahi izan da. AxiomTM Bovine Genotyping v3 genotipazio-txiparekin abereen lagin adierazgarri baten azterketa genetikoa egin da. Azterketa horren helburua behi-taldearen barruan egon zitezkeen azpipopulazioak atzematea eta taldean dagoen odolkidetasun-maila aztertzea izan da. Galtzeko zorian dagoen arraza den arren, odolkidetasuna ez da espero zen bezain handia izan: batez beste % 13,4. Gaur egungo betizuen abere-azienda birpopulatu duten animalia talde nagusiekin bat egiten duten hiru azpipopulazio aurkitu dira. Ahaidetasuna zehazteko, erlazio genomikoen matrizea kalkulatu da, eta informazio molekularrak genealogikoki ezezagunak diren ahaideak argitzeko duen gaitasuna egiaztatu da. Azterketa horren emaitzek informazio garrantzitsua eman dute arraza kontserbatzeko programan erabakiak hartzeko; izan ere, depresio endogamikoa agertzea saihesten duten gurutzamenduak diseinatzeko aukera eman dezake, informazio genealogikoa ez dagoen egoera batean.