CO2-a bahitu eta balorizatzeko prozesuen ekarpena Energiaren Nazioarteko Erakundearen agertokietan

Abstract

Climate change is one of the greatest current problems in society. That is why the International Energy Agency (IEA) has proposed different scenarios according to current policies and trends, with guidelines to follow. Among these guidelines, lately more importance is given to the CO2 capture, storage and utilization processes, especially the latter. Even so, CO2 capture processes (pre-combustion, post-combustion, oxy-combustion and direct air capture) are still the most expesive stage in the installation where it these technologies are installed. Therefore, instead of simply storing CO2, it is also proposed to use this greenhouse gas as feedstock, in order to generate carbon cycles without additional emissions. Among the utilization processes, biological and chemical processes are distinguished. The former make use of living beings such us microorganisms for the production of value-added compounds or for carbon fixation. Instead, chemical processes give reaction to eliminate CO2 and convert it in other products. These include reforming, hydrogenation, mineralization, carboxylation and chemical and electrochemical conversion. These utilization processes would help achieve the IEA’s goals for achieving carbon-neutral emissions by 2050.; Klima-aldaketa da gaur egungo arazo handienetakoa gizartean. Hori dela eta, Energiaren Nazioarteko Agentziak (IEA) hainbat agertoki proposatu ditu, egungo politika eta joeren arabera, jarraitu beharreko gidalerroekin. Ildo horien artean, azkenaldian garrantzi handiagoa ematen zaie CO2-a bahitu, biltegiratu eta erabiltzeko prozesuei, bereziki azken horri. Hala ere, CO2-a bahitzeko prozesuak (airetik zuzeneko bahiketa, errekuntza aurrekoa, errekuntza ostekoa eta oxierrekuntza) instalatzen diren instalazioetako etapa garestiena dira oraindik. Horregatik, CO2-a biltegiratu ordez, berotegi-efektua eragiten duen gas hori erabiltzea proposatzen da, hartara, emisio gehigarririk gabeko karbono-zikloak sortzeko. Erabilera-prozesuen artean, prozesu biologikoak eta kimikoak bereizten dira. Lehengo kasuan, karbonoaren finkapen biologikoa egiten da mikroorganismoak erabiliz, CO2-a bioproduktu bihurtzeko. Prozesu kimikoetan, aldiz, CO2-a ezabatzeko eta beste produktu bat bihurtzeko erreakzioak gertarazten dira. Horien artean, honako hauek dira aipagarrienak: reforminga, hidrogenazioa, mineralizazioa, karboxilazioa eta bihurketa kimiko eta elektrokimikoa. Erabilera-prozesu horiek IEAren helburuak lortzen lagunduko lukete, hots, 2050ean karbono-emisio neutroak lortzea.