Show simple item record

dc.contributor.authorGarcía Avilés, José Alberto
dc.contributor.authorGarcía Jiménez, Leonarda
dc.date.accessioned2020-02-13T19:28:23Z
dc.date.available2020-02-13T19:28:23Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.citationZer 14(27) : 271-293 (2009)
dc.identifier.issn1137-1102
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10810/40998
dc.description.abstractEl presente artículo estudia una muestra de las ofertas docentes en Teoría de la Comunicación, planteadas en las titulaciones de Periodismo españolas durante el curso académico 2007/2008. Se ha llevado a cabo un análisis de las siguientes variables: denominación de la asignatura, contenidos, duración y curso en el que se imparte; objetivos y metodología docentes; tipos de prácticas y sistemas de evaluación. Los resultados indican que los programas incluyen una aproximación teórica a la disciplina y al fenómeno comunicativo, desde el concepto de comunicación hasta el estatuto científico de los estudios. Después predomina el estudio de las teorías de efectos, lo que revela la importancia que el funcionalismo ha tenido en los planes de estudios. A continuación figuran los modelos de la comunicación, las perspectivas teóricas y el estudio de emisores, receptores y sociedad-cultura, con una relevancia algo menor. Las categorías que presentan índices más bajos abordan otros niveles diferentes del mediático y los análisis de los mensajes. La metodología más habitual es la clase magistral, y entre las más utilizadas figuran las lecturas, los debates en clase y los trabajos individuales. La creación del Espacio Europeo de Educación Superior (EEES) exige cambiar el enfoque tradicional, donde el alumnado era un sujeto pasivo, a un enfoque donde éste adquiere un papel activo en la construcción de su aprendizaje. Partiendo de las fortalezas y debilidades detectadas, se ofrecen una serie de pautas que sirvan para esbozar una propuesta de programa docente adaptado al EEES.; Artikulu honetan, 2007/2008 ikastaroan espainiako kazetaritza titulazioetan planteatzen diren irakaskuntza eskeintzen bilduma bat aztertzen da. Honako aldagaiak aztertu dira: irakasgaiaren izena, edukiak, iraupena eta dagokion ikasturtea, irakaskuntzaren helburuak eta metodologiak, praktika motak eta ebaluaketa sistemak. Emaitzen arabera esan daiteke, komunikazioaren kontzeptutik eta ikasketeten izaera zientifikotik harago, fenomeno komunikatiboari eta disziplinari hurbilketa egokia eskaintzen zaiola egitarauetan. Gero, eraginen teoriek duten lehentasuna azpimarratu behar da, ikasketa egitasmoetan funtzionalismoak duen garrantziaren lekuko. Aurrerago, pisu gutxiagorekin, komunikazio ereduak jasoko dira, kultura-gizartea, igortzaileen eta hartzaileen azterketa teorikoa, esaterako. Azkenik, arreta are gutxiago emango zaio eremu mediatikotik eta mezuen analisitik kanpoko hainbat gairi. Bestalde, metodologia arruntena klase magistrala izango da. Honekin batera, irakurgaiak, eztabaidak gelan, eta banakako lanak. Europako Goi Hezkuntza Eremuaren sorrerak (EEES), ikusmolde tradizionalaren aldaketa eskatuko du. Lehengo pasibotasuna ahaztuta, ikasleak paper aktiboa jokatu behar du bere buruaren hezkuntza garabidean. Sumatutako ahulezia eta indarguneetatik abiatuta, EEES horretara egokituko den irakaskuntza egitarau baten zirriborrorako irizpide batzuk eskeiniko dira.; This article shows a study on the teaching programmes of Theory of Communication which have been offered in Spanish Journalism Schools during the 2007/2008 academic year. An analysis of the following items has been undertaken: course title and description, content, length and year in which it is taught; objectives and teaching methodology; types of practical exercises and course evaluation. Course programmes include a theoretical approach to the discipline and the communication phenomenon, dealing with issues such as the concept of communication and the scientific status of communication studies. The study of effects theories is also frequent, as it reveals the importance of functionalism in Spanish Journalism curricula. Other issues highlighted are the models of communication, as well as the study of senders, receptors and social culture, which are mentioned in 40% of the course programmes. The most common teaching methodology is the master class. Also highly rated are readings, class debates and individual essays. The creation of the European Space of Higher Education (EEES) demands a change from traditional methods based on the student as a passive subject, as a new approach where the students are actively involved in the development of their learning process. Taking into account the findings of our analysis, a series of suggestions are made in order to set a proposal of a course guide adapted to the EEES.
dc.language.isospa
dc.publisherServicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.titleLa enseñanza de Teorías de la Comunicación en España: análisis y reflexión ante la Convergencia de Bolonia
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.holder© 2009, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record