Show simple item record

dc.contributor.authorAlcíbar, Miguel
dc.date.accessioned2020-02-13T19:28:26Z
dc.date.available2020-02-13T19:28:26Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.citationZer 14(27) : 165-188 (2009)
dc.identifier.issn1137-1102
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10810/41008
dc.description.abstractPublic Communication of Technoscience (PCTS) is a complex activity and strongly dependent on the context. In spite of the fact that it includes a wide variety of contents, strategies, formats, values, intentions and functions, in the practice and in general, it has wanted to reduce it to a mere mechanism of linear transmission of genuine knowledge from a domain of authority (the scientific), who selects and spreads strategic contents, up to another domain of lay (the public), who receives the scientific information of an undifferentiated and passive way. This dominant view of PCTS not only has been generated, supported and managed by scientists and scientific institutions, but, especially and for mimetic effect, it has been reproduced by journalists and communicators of science. This paper defends that the popularization of science is a political strategy for scientists and scientific institutions, and tries to reveal the basic purposes to practise it.; La Comunicación Pública de la Tecnociencia (CPTC) es una actividad compleja y fuertemente dependiente del contexto. A pesar de que abarca una amplia variedad de contenidos, estrategias, formatos, valores, propósitos y funciones, en la práctica, por lo general, se la ha querido reducir a un mero mecanismo de transmisión lineal de conocimientos genuinos desde un dominio de autoridad (el científico), que selecciona y difunde contenidos estratégicos, hasta otro lego (el público), que recibe la información científica de manera indiferenciada y pasiva. Esta visión dominante de la CPTC no sólo ha sido generada, mantenida y gestionada por los científicos y las instituciones científicas, sino que, sobre todo y por efecto mimético, ha sido reproducida por los periodistas y comunicadores de la ciencia. Este artículo defiende que la divulgación es una estrategia política para los científicos y para las instituciones científicas, y trata de poner de manifiesto los propósitos que subyacen a su práctica.; Teknozientziaren Zabalkuntza Publikoa, jardun konplexua izanik, testuinguruaren araberakoa da oso. Eduki, estrategia, formatu, balio, asmo eta funtzio mota asko biltzen du baina, gehienetan, berariazko ezagutzen transmisio lineal hutsezko mekanismotzat hartua izan da: eduki estrategikoak aukeratu eta zabaltzen dituen zientzialariak gauzatzen duen autoritate-esparrutik abiatu eta horretan ez-jakituna den publikoarengana iritsiz, azken honek informazio zientifikoa era bereiz gabean eta pasiboan jasoaz. Zientzialariek eta erakunde zientifikoek Teknozientziari buruzko ikuspegi nagusi hau sortu, mantendu eta kudeatu ondoren, zientziaren kazetariek eta komunikatzaileek areagotu egin dute, batez ere efektu mimetikoa medio. Artikulu honek hauxe azpimarratzen du, zientziaren zabalkuntza zientzialari eta erakunde zientifikoen estrategia politikoa dela, eta agerian jarri nahi ditu praktika horren azpian gorderik dauden asmoak eta helburuak.
dc.language.isospa
dc.publisherServicio Editorial de la Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.titleComunicación pública de la tecnociencia: más allá de la difusión del conocimiento
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.rights.holder© 2009, Servicio Editorial de la Universidad del País Vasco Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen Zerbitzua


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record