Poli(azido laktiko-ko-ε-kaprolaktona) kopolimeroak: sintesia, karakterizazioa eta garraio propietateak

Abstract

[EU]Poli(azido laktiko-ko-ε-kaprolaktona) kopolimeroak (PLCL) sintetizatu dira bi katalizatzaile desberdin erabiliz, trifenil bismutoa (Ph3Bi) eta estainu(II) oktoatoa (Sn(okt)2). Sintesia amaitutakoan polimerizazioa burutu dela baieztatu da polimero bakoitzaren karakterizazioa eginez. Horretarako, ondorengo teknikak erabili dira: Erresonantzia Magnetiko Nuklearra (EMN), gel iragazkortasun kromatografia (GPC), ekorketako kalorimetria diferentziala (DSC) eta termograbimetria (TGA). Horretaz gain, katalizatzaile bakoitzarekin sintetizatutako polimeroen filmak egin dira eta gas eta lurrunekiko dituzten hesi propietateak aztertu dira. Ikusi da Ph3Bi katalizatzailea eraginkorragoa dela polimerizazioa burutzeko Sn(okt)2 baino, erreakzio denbora luzeagoak behar baitira bigarrenaren kasuan hasierako konposizioa lortzeko. Hala eta guztiz ere, bi katalizatzaileek polimerizazio erreakzioa aurrera eramateko gai dira. Bestalde, polimero bakoitzaren mikroegitura katalizatzailearekiko dependentzia du, bloke kopolimeroak Sn(okt)2-rekin lortuz eta zorizko kopolimeroak, berriz, Ph3Bi-rekin. Polimeroek gas eta lurrunekiko duten permeabilitateari dagokionez, ur-lurrunaren permeabilitate fluxua txikitu egiten da ε-kaprolaktona portzentajea handitu ahala. Oxigenoarena, berriz, handitu egiten da.

[EN]Poly(lactic acid-co-ε-caprolactone) copolymers (PLCL) have been synthesized with the aid of two different catalysts, triphenyl bismuth (Ph3Bi) and Sn(II) octoate (Sn(okt)2). Final products’ characterization was made to confirm the polymerization. For that purpose Nuclear Magnetic Resonance (NMR), Gel Permeation Chromatography (GPC), Differential Scanning Calorimetry (DSC) and Thermogravimetric Analysis (TGA) have been used. For further characterization, different films were made with each polymer in order to determine their gas and vapour transport properties. It has been seen that triphenyl bismuth catalyst is more effective to carry out the polymerization reaction than Sn(II) octoate, because longer reaction times are required in the second one to obtain feed composition. However, the two catalysts are appropriates to carry out the polymerization, taking into account that the microstructure of the polymer depends on the used catalyst. While Sn(II) octoate catalyst leads us to obtain blocky copolymers, triphenyl bismuth leads us to obtain random copolymers. According to gas and vapour transport properties, water vapour transmission rate decreases when increasing ε-caprolactone content. Oxygen transmission rate, instead, increases when ε-caprolactone content increases.