Behin-behineko espetxealdiaren aplikazioa eta haren alternatiben gabezia Espainiako ordenamendu juridikoan.

Abstract

Behin-behineko espetxealdiaren erregulazioak erreforma ugari jasan ditu 1978ko Konstituzioa onartu zenetik. Legegilearentzat ez da lan erraza izan askatasun eskubideaz gabetzen duen neurriaren nondik norakoak ezartzea, eta nolabaiteko oreka bat lortzea zigor prozesuaren eraginkortasunaren eta oinarrizko eskubideen defentsaren artean. Horregatik, eskuartean dugun lan honetan Espainiako ordenamendu juridikoan behin-behineko espetxealdiak duen tratamendua aztertzen da, lehenik historiari errepaso bat emanez eta ondoren, gaur egun duen izaera juridikoa aztertuz. Horrez gain, aplikazio praktikoari eskeinitako atalean, hurrenkera estatistiko baten bidez Espainiako zigor prozesuan epaileek behin-behineko espetxealdia aplikatzeko zenbaterainoko joera duten aztertzen da, beste hainbat ordenamendu juridikoren datuekin alderatzeaz gainera. Behin-behineko espetxealdiaren alderdi teorikoa zein praktikoa ezagutu ondoren, haren erabilera saihestu ahal izateko ordenamendu espainiarrean dauden kautela neurri alternatiboen inguruko analisi bati heltzen dio lanak. Arlo honetan Espainian dagoen gabezia nabarmendu ostean, inguruko ordenamenduetako neurriak eta Europaren esanetan oinarrituta, behin-behineko espetxealdiaren erabilera murrizteko neurri alternatiboen beharra ezinbestekoa dela ikusi ahal izango dugu. Lanari amaiera emateko, gabezia horren aurrean egon daitezkeen irtenbideak proposatzen dira.