| dc.description.abstract | Gradu amaierako lan honetan Ehun Urteko Gerraren testuinguruan, bereziki 1360tik aurrera, garatu zen mertzenarioen fenomenoa aztertzen da. Talde hauek bizirauteko aurrera eramaten zuten estrategiak eta estrategia horiek gizartean zuten eragin eta isla izango ziren helburu nagusiak. Honela, Mertzenario edo Routier hauen jatorri edota ezaugarriak aztertzeaz haratago, talde hauek zuten jarrerak eta gizartean hauekiko zegoen ikuspegia landuko dira.
Biolentzia estrukturala zen gizarte batean, biolentzia beraren erabilera ez zen zerbait berria, beraren inguruan teorizazio ezberdinak garaturik baitzeuden, baina biolentzia hori gauzatzen zuten talde horiek berriak ziren. Honela, gerra garaian soldaduek baliatzen zuten indarkeria eta routier hauek aplikatuko zutena gehiegi ezberdinduko ez ziren arren, gizartearen zati batek honen inguruan azalduriko ikuspegia ez zen berbera izango. Talde hauen aktibitateekin amaitzeko saiakerak anitzak izango ziren arren, saiakera gehienek helburua lortu gabe amaituko zuten.
Konparaketa bat egite aldera, monarkien azpiko soldaduek eta mertzenariek aplikaturiko estrategiak aztertuko ziren, hauen inguruan gizartean zegoen ikuspegia ikusteko Christine de Pisan eta bestelako autore batzuen lanak aztertuz. Era berean, estrategia hauetan biztanleria zibilak zuen lekua eta biztanleria zibilak hartuko zuen jarrera ikusiko ziren.
Lanean zehar mertzenario hauek soldaduek gerra garaian aurrera eramaten zuten estrategiaren luzapen bat egiten zutela ikusi ahalko zen, biztanleria zibila orokorrean, zuen potentzial ekonomikoa medio, jomuga izanez. Biztanleria zibil hori jomuga izateaz gain bortizkeriaren zabaltzearekin parte ere izango zela ikusten da, ezegonkortasun politikoarekin batera routier-en fenomenoa hainbat hamarkadatan zehar Europar fenomenotzat definituko zuena. | es_ES |
Back